Ασβαγκάντα: Οφέλη και παρενέργειες

Η ασβαγκάντα (Ashwagandha ή Somnifera Withania), είναι ένα βότανο που φύεται κυρίως σε Νεπάλ και Ινδία. Γνωστό ως το  Ινδικύ Ginseng, έχει κεντρικό ρόλο στην παραδοσιακή ινδική ιατρική – αγιουβέρδα – όπου χρησιμοποιείται σε ευρεία ποικιλία παθολογικών καταστάσεων, ως αναλγητικό, ως στυπτικό, ως αντισπασμωδικό, ως ανοσοδιεγερτικό, για τη θεραπεία φλεγμονών καρκινωμάτων για την γενική τόνωση του οργανισμού (adaptogen) και ως αντιγηραντικό.

Η ενασχόληση της εναλλακτικής Ιατρικής με την ασβαγκάντα εγκαινιάστηκε μετά από μελέτες που έδειξαν ότι το βότανο είχε τα εξής αποτελέσματα:

  1. Αύξησε την διανοητική απόδοση σε υγιή άτομα,
  2. Αύξησε τα επίπεδα τεστοστερόνης σε άνδρες,
  3. Αύξησε τη σεξουαλική απόδοση των γυναικών,
  4. Αύξησε τη σωματική απόδοση και την αντοχή,
  5. Μείωσε τα επίπεδα του άγχους.

Το βότανο σήμερα χρησιμοποιείται σε μια ποικιλία καταστάσεων όπως:

  • για την ενίσχυση της αντοχής της αθλητικής ικανότητας
  • για την ενίσχυση της σεξουαλικής ικανότητας
  • για την αντιμετώπιση του άγχους και της κατάθλιψης
  • στον διαβήτη
  • σε δυσλιπιδαιμίες
  • σε αρθρίτιδα
  • σε νόσο Πάρκινσον
  • σε ηπατικά προβλήματα
  • σε οιδήματα φλεγμονές
  • σε εξελκώσεις
  • σε ινομυαλγία.

Οι ουσίες του φυτού που ευθύνονται κυρίως για τις ιατρικές του δράσεις είναι χημικές  ουσίες που λέγονται withanolideς. Το φυτό ωστόσο περιέχει ποικιλία βιοενεργών ουσιών όπως στεροειδείς λακτόνες, physagulin, ashwagandhanolide, kaempferol.

ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Μεταξύ των παρενεργειών έχουν αναφερθεί σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις, γαστρεντερικές διαταραχές, διάρροια, εμετός, επιδείνωση ελκοπάθειας.

Η ασβαγκάντα μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση να μειώσει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και να αλληλεπιδράσει δυσμενώς με αντιυπερτασικά και αντιδιαβητικά φάρμακα.

Αυτοάνοσα νοσήματα όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να επιδεινωθούν κατά την λήψη του βοτάνου.

Η ασβαγκάντα μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών και πρέπει να αποφεύγεται αν υπάρχει πάθηση του θυρεοειδούς. Δεν συνιστάται κατά την εγκυμοσύνη και τον θηλασμό λόγω έλλειψης δεδομένων ασφαλείας.

Όπως στην περίπτωση όλων των βοτάνων όταν χρησιμοποιούνται για ιατρική χρήση, πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα το βότανο να είναι ελεύθερο προσμίξεων και να υπάρχει η ενδεικνυόμενη ιατρική παρακολούθηση για τον καθορισμό της δοσολογίας και της διάρκειας της θεραπείας.

 

Πηγή: https://www.healthyliving.gr – Γράφει η Αναστασία Μοσχοβάκη, Ιατρός Ειδική Παθολόγος

Views: (3710)